വിഷ്ണു സഖാറാം ഖണ്ഡേക്കർ (ജനുവരി 19, 1898 – സെപ്റ്റംബർ 2, 1976) ഒരു മറാഠി സാഹിത്യകാരനായിരുന്നു. മഹാരാഷ്ട്രയിലെ സാംഗ്ലിയിൽ ജനിച്ചു. ആകെ 16 നോവലുകളും ആറ് നാടകങ്ങളും 250-ഓളം ചെറുകഥകളും 50 ദൃഷ്ടാന്ത കഥകളും 100 ഉപന്യാസങ്ങളും 200-ലധികം നിരൂപണങ്ങളും രചിച്ചിട്ടുണ്ട്. യയാതി എന്ന നോവലാണ് ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ കൃതി. ഈ നോവലിന് മഹാരാഷ്ട്ര സംസ്ഥാന പുരസ്കാരവും (1960) സാഹിത്യ അക്കാദമി പുരസ്കാരവും (1960), ജ്ഞാനപീഠവും(1974) ലഭിച്ചു. ഉൽകാ (1934), ഹിർവ ചാഫാ (1938), പെഹ്ലെ പ്രേം(1940), അശ്രു തുടങ്ങിയയാണ് മറ്റ് ചില പ്രധാന കൃതികൾ. 1968 ൽ പത്മഭൂഷൻ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.